Dag 18; Malonne-Bois de Villers- Profondeville- Godinne 18,2 kilometer
De camping is een prachtige plek, heb mijn tent weer bij een picknick tafel. Krijg nog een lokaal biertje aangeboden door de eigenaresse. Even later gaat mijn whats app, het blijkt de Duitser Hans te zijn met wie ik en kamer deelde in de hostel in Luik. Vraagt me waar ik ben, hij is in Namur. Na een tijdje arriveert hij op de camping, ’t swit dik op’e pit. Dacht er zo te zijn maar we zitten tenslotte in de Ardennen. Slaat zijn tent naast mij op. Gaat zich inschrijven en komt met biertjes terug, dus we doppen er maar eentje. Dit is wel een leuke verassing.
Vanochtend rond 9.00 weer vertrokken, afscheid van Hans genomen die gaat richting Charleroi.
Vanaf de camping is het eerst klimmen en dan weer een eind naar beneden. De weg die ik volg is een drukke weg, niet echt prettig lopen. Na een tijdje loopt er een vrouw op de andere kant en begint in het Frans iets te roepen, dan vraagt ze Camino? Ik steek over. Na eerst Frans, Engels uiteindelijk gewoon in het Nederlands. Ze woonde hier al 26 jaar.
Na een heel eind zie ik de Maas weer en kan ik die volgen op een fietspad, heel wat veiliger.
Nu ook maar even een pauze en een bakje koffie zetten. Dan lopen er twee vrouwen voorbij en zij groeten mij vriendelijk met Bonjour, maar daarna hoor ik hun Nederlands praten. Ik zeg; een prettige dag nog. Toen kwamen ze terug lopen. Zij waren onderweg naar Rome, en sliepen telkens in een hotel of B&B. we lopen tot Reims op hetzelfde pad. Vroegen ook of ik uit Friesland kwam, ze hadden onderweg gehoord van iemand uit Sneek dat er nog iemand onderweg was. Als het zo doorgaat hebben we geen Franse taal meer nodig, en is de wereld heel klein. In Eijsden ben ik iemand tegen gekomen uit Sneek.
Dit is de eerste dag dat de Thermobroek uit kan, al zie ik op de buienrader veel regen aan komen.
Nog maar even doorstappen nu zodat ik droog op kan zetten.
Godinne ligt aan de Maas, in het dorp is een Spar, dus moet het allemaal lukken.
De knie laten we letterlijk en figuurlijk maar even rusten.
De camping is wat een aftandse boel en een receptie niet te vinden. Ik ze mijn tent maar op en zie het straks wel. Bij mij in de buurt is een voortent die eventueel als schuilplaats kan dienen, hoorde net onweer. Ik heb de boel staan en mijn was in de voortent hangen.
Straks spaghetti eten.
bedankt voor ale berichtjes, dat doet een mens goed.
Bon soir, á demain, Sjoerd
Aah meneer spaghetti lekker iete! Mooi verhaal wer. Grappig dat dr oenderweis nog wer minsken bin UT fryslan/Nederland die via via hjerd ha. Hopelijk bliuwt iT droeg. Lekker koese straks en succes moarn mar wer! Dikke tut
Je bent een doorzetter hoe ik je ken.... maar wat niet kan gaat ook niet lukken .... dat is weer je realistische kant....
Geniet vooral pik... elke dag weer een nieuwe ervaring... en vooral niet kappen omdat je verhalen zo leuk zijn....
Mooi man bier drinken met een Duitser
Iedere avond brengt buurman Tjitte een mail waarin je de situatie weergeeft van het wel en wee waar je bent en hoe of het gaat. De ene dag is het wat beter dan de andere dag, ook het aantal kilometers is variërend, en ook de knie is niet altijd zoals het moet zijn en daar bij komt ook nog de temperatuur die soms grote verschillen blijkt te hebben. Wij hopen dat het verder goed gaat met jou, je hebt er al een aardig eind op zitten "kop dur fora" als het kan groeten van Piet.
Je hebt het zelf wel eens even moeilijk maar na 'regen komt zonneschijn', als het kan ga je door, bewegen is een goed ding je komt er wel, zing een lied, dat verzet de zinnen. Ik ben trots op je elke dag bericht wij leven met je mee. Lopen wordt voor ons moeilijker. Wij leven met je mee en hopen dat je het red. Hou de moed er in. Liefs van Mem (en een dikke tût.)
Dikke tút
En nu maar weer verder, echt wel!
Heb je de Weber niet in de rugzak?
Dan gaat het vast een stuk beter....
Je leerling.....
groetje Sippie