Dag 3 Welsum-Deventer 13 kilometer

Vannacht het niet koud gehad, dat beloofd perspectief voor de nachtvorst die ze beloven.

Wel last van mijn knie, hij is warm en klopt, overbelasting waarschijnlijk. Was ik het afgelopen jaar heel wat kilo’s kwijt moet ik ze nu weer dragen en die knie denkt waarschijnlijk; verrek maar niet weer. Goed insmeren zodat hij warm is en een knieband om en hopen dat het overgaat.

Vanochtend niet al te vroeg van start, het regent en de buienradar zegt dat het om 9.00 droog wordt.

Wil het vandaag nog maar een dagje rustig aan doen om de knie te ontzien, op naar Deventer.

Daar is een camping waar we als eens eerder een nachtjes hebben gestaan met de camper. Tegenover de camping is een pont waarmee je naar de stad kan.

Hoop van te voren nog wel ergens een broodje te scoren, heb alleen nog maar een mueslireep.

Wel start ik met een eigen gemaakt bakje koffie.

Het pad loopt langs de IJssel  vandaag of de uitwaaiers daarvan. Langs het water lopen is altijd prachtig. Zo nu en dan toch nog flinke regenspatten en dan weer prachtige woeste luchten met een zonnestralen die erg welkom zijn

Na  12  kilometer kom ik in een dorp net voor Deventer   waar ik een broodje kan kopen, poeh daar was ik wel aan toe. Kom net een man tegen die ook de Camino wil lopen met zijn ezels maar had nu geen tijd omdat hij in een scheiding zat. Ja dan is het lastig plannen

Ik zie de toren van Deventer, ondanks de weinige kilometers, blij dat ik die aan de horizon zie.

 Mijn tentje zet ik op aan de waterkant. Eerst even liggen en straks Deventer in.  De sokken hangen gewassen in de taken van de bomen, hopelijk worden ze nog droog. Naar de stad , met het pontje over. In de stad is een ludieke ronde, er fietsen mensen door de kroegen en kantoren, grappig. Zelfs Rob Harmeling doet mee. Even een biertje doen en straks een hapje eten.

Ik wil morgen in Deventer naar De Bever, kijken voor een grotere poncho, of andere oplossing,  moet dan tevens maar naar een apotheek om advies voor de knie; ander smeerseltje of beter knieband.

Oan’t moarn, ’n nije dei